Myndir: Hósdagin løgdu flaggskipini leiðina til Danmarkar

- Hetta er einki minni enn livandi siðsøguligur mentanararvur, sum føroyska tjóðin ongantíð má missa burtur, tí sluppirnar meira enn nakað annað vóru tær, sum slóðaðu fyri teirri stóru samfelagsligu menningini, vit hava upplivað seinastu 130 árini.

- Sluppirnar vóru eisini partur av okkara frælsisstríði, okkara stríði fyri viðurkenning av Merkinum. Tað var ein slupp, sum fekk boð um at strika Dannebrog og at vinda Merkið á stong – og frá tí løtu at rokna var Merkið at rokna sum okkara tjóðarmerki.

- Og hóast prísurin var øgiligur, sigldu vit øll krígsárini undir Merkinum, segði Jákup Dam m.a. Hann vísti á, at nú sigla sluppirnar minnisferðir at greiða frá um farnar tíðir. Tær styrkja okkara søguliga og mentanarliga tilvit, og tær geva okkum orsøk til at steðga á og undrast.

Hann endaði við at ynskja góða og trygga sigling og endaði við kvøðuni, sum ljóðaði í hvørji stovu í landinum, tá menn tóku klæðssekkin á bakið og søgdu farvæl.